Część I

• Fachowa nazwa „gimnastyki mózgu” to kinezjologia edukacyjna. Jest to metoda polegająca na wykorzystaniu ruchów ciała do poprawienia zdolności uczenia się.  Opiera się na założeniu, że uczenie się nie jest procesem odbywającym głownie w  głowie.
• „Gimnastyka mózgu”  polega na prostych ćwiczeniach ruchowych, które mają za zadanie pobudzić różne obszary mózgu, tak aby w efekcie powstało jak najwięcej połączeń między neuronami, co przyczynia się do większej plastyczności mózgu i zwiększa możliwości uczenia się.
• Ćwiczenia może wykonywać każdy, w każdym wieku i o każdej porze.
• Ćwiczenia takie usprawniają całe ciało, aktywują system nerwowy, rozładowują napięcia wywołane stresem oraz podnoszą energię.
• Metoda ta ma na celu ułatwienie radzenia sobie ze stresem i zapobieganie mu. 

Kilka słów o twórcy „gimnastyki mózgu”

•   Twórcą kinezjologii edukacyjnej jest dr Paul Dennison – pedagog, psycholog, filozof.
•   Metoda ta została opracowana w latach  70- tych XX wieku.
•  Sam będąc dyslektykiem szukał związków między rozwojem fizycznym, sprawnością ruchową a rozwojem mowy oraz zdolności czytania i pisania.
•   Całe swoje życie zawodowe poświecił na pracę pedagogiczną oraz na badaniach nad pracą mózgu.
•   Wynikiem tych badań było opracowanie prostych ćwiczeń fizycznych poprawiających konkretne sprawności umysłowe.

Zestaw ćwiczeń gimnastyki mózgu można podzielić na:

• Podstawowy schemat ćwiczeń wprowadzających.
• Ćwiczenia na przekraczanie linii środka.
•  Ćwiczenia wydłużające.
•  Ćwiczenia energetyzujące.

Ćwiczenia wprowadzające.

Na ćwiczenia wprowadzające składają się kolejno:

• Woda – woda to doskonały przewodnik energii elektrycznej. Jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Wspomaga oddychanie rozpuszczając tlen i wprowadzając go do krwi, dodaje energii, co w rezultacie wspomaga proces uczenia się. Często pij wodę, podczas przerw w nauce, w domu w każdym innym miejscu…
• Punkty za myślenie – masuj palcami jednej ręki dwa wgłębienia pod kością obojczykową po obu stronach mostka. Dłoń drugiej ręki połóż na pępku. Masuj te punkty prze około 20-30  sekund.  Następnie zamień ręce miejscami i powtórz ćwiczenie. Możesz również masować każdy punkt oddzielnie.
• Ruchy naprzemienne – wykonuj ruchy naprzemienne – podnieś prawe kolano i dotknij go lewą dłonią lub łokciem, a następnie lewe kolano i prawa dłoń lub łokieć. Wykonuj to ćwiczenie wolno, bądź świadomy ruchu, który wykonujesz. Zrób to 5 razy na każdą stronę. To ćwiczenie daje dużo radości, zwłaszcza gdy wykonujesz je przy muzyce.
• „Pozycja Dennisona” – wyciągnij ręce przed siebie, skieruj kciuki w dół, skrzyżuj ręce spleć dłonie i przyciągnij do siebie. Skrzyżuj nogi. Język połóż na podniebieniu. Oddychaj powoli. Ćwicz tak 1 minutę. Ustaw stopy równolegle. Połącz razem opuszki palców obu dłoni i oddychaj luźno i głęboko. Ćwicz tak następną minutę.

Po wykonaniu ćwiczeń wstępnych możemy wykonywać bardzo wiele ćwiczeń innych , które będą wspomagać konkretne umiejętności ….

Kolejne ćwiczenia w części II.