Szkoła Podstawowa im. św. Jadwigi Królowej Polski w Witoni

99-335 Witonia

ul. Szkolna 4

tel. 24 356 40 19

https://www.facebook.com/spwitonia

spwitonia@poczta.onet.pl

Statystyki

  • Odwiedziło nas: 2475564
  • Do końca roku: 225 dni
  • Do wakacji: 32 dni
1

Kartka z kalendarza

Kontakt

Szkoła Podstawowa w Witoni

ul. Szkolna 4

tel/fax 24 356 40 19

E-mail: spwitonia@poczta.onet.pl

Wspieranie rozwoju psychicznego dziecka

Troszczenie się o zdrowie psychiczne dziecka jest ważne na każdym etapie jego rozwoju. Jeśli nauczysz dziecko samoakceptacji i rozwiązywania problemów, będzie lepiej radzić sobie z wyzwaniami w swoim życiu.

Naucz dziecko przestrzegania zasad higieny psychicznej.

Jakie to zasady?

- Znajdowanie czasu na odpoczynek i odpowiednia ilość snu.

- Dbanie o dobre relacje z innymi ludźmi.

- Dbanie o zdrowie fizyczne, czyli stosowanie zdrowej, zbilansowanej diety i aktywności fizycznej.

- Unikanie substancji psychoaktywnych.

WZMACNIANIE POCZUCIA WŁASNEJ WARTOŚCI

Poczucie własnej wartości kształtuje się zwłaszcza w wieku przedszkolnym i pierwszych latach szkolnych. Spędzając czas z dzieckiem, np. podczas zabawy albo rozmowy, budujecie silną więź i zaufanie do siebie. Zainteresuj się tym, co dla dziecka jest zabawne i interesujące. Na przykład, jeśli dziecko pokazuje Ci rysunek, możesz zadawać pytania dotyczące tematu i wybranych kolorów, zamiast po prostu mówić, że rysunek jest ładny. Komplementuj je i doceniaj, gdy próbuje czegoś nowego lub odnosi sukcesy.

ROZMOWA, SŁUCHANIE, EMOCJE

Rozmawiaj ze swoim dzieckiem o wszystkim. Słuchaj go z szacunkiem i okazuj mu, że chcesz wiedzieć, co myśli i jak się czuje. Jasno mów o swoich oczekiwaniach i wytyczaj granice. Pozwalaj jednak na samodzielność. Dzięki temu dziecko nabierze przekonania, że może Ci ufać.  Pozwalaj dziecku na doznawanie emocji, gdyż to informacja o jakiejś potrzebie, która jest lub nie jest spełniona. To wiedza  dla Ciebie o dziecku, a dla dziecka – o sobie. Ucz go także radzenia sobie z emocjami.

BĄDŹ WZOREM

To Ty Rodzicu wpływasz na to, jak dziecko widzi życie i siebie. Na nic zdadzą się Twoje wyjaśnienia, że trzeba być szczerym, jeśli nie potrafisz zdobyć się na szczerość. Rozmawiając z nastolatkiem, traktuj go poważnie, ale nie zapominaj, że to wciąż dziecko – to Ty w tej relacji jesteś dorosły. Jeśli masz kłopot z rozpoznawaniem i regulowaniem własnych emocji, niewielkie są szanse na to, że nauczysz tego swoje dziecko. Być może najpierw musisz sam zwiększyć swoje kompetencje.